‘Sorry schat, maar nu weet ik het weer,’ klonk het op z’n Amsterdams naast me. ‘We hebben een date. Hoe kon ik dat kwijt zijn!’
‘Jij een date met haar?’ reageerde een ander. ‘Dan moet je opeens wel heel rijk geworden zijn. Geef dan eerst de hele tent maar eens wat.’
Ik lachte wat schamper. Zag dat ogen onafgebroken op borsthoogte bleven hangen en voelde me vele malen naakter dan ooit in lingerie bij de parenclub. Ik hoopte dat Rick snel zou komen. Ik nam een slok van mijn bier en keek verlangend naar de deur, waar hij net door naar binnen kwam. Een grijns op zijn gezicht, maar een grijns met de lichte verkramping die geiligheid verraadde.
Hij kwam naar me toe en kuste me op mijn mond. ‘Jezus, wat zie jij er lekker uit,’ zei hij.
‘Man, je haalt me de woorden uit mijn mond,’ klonk het naast me.
Ik knikte alleen maar. Hij trok me naar zich toe, handen ter hoogte van mijn billen, liet me toen weer los en keek me even aan.
‘Ga je slipje uitrekken,’ zei hij. Hij fluisterde het, hard genoeg voor mij, zacht genoeg voor de andere gasten, hoopte ik. Sommigen stonden wel erg dichtbij. Er werd in elk geval niet gereageerd. Wel had minstens de helft van de gasten alleen oog voor ons – of voor mij, ik wist het even niet.
‘Nu,’ zei Rick, en hij knikte in de richting van de wc’s. Ik was opgelucht dat ik me in de wc van mijn broekje mocht ontdoen en het niet midden in de zaak hoefde uit te trekken.
‘Oké,’ zei ik alleen maar. Het is best een kort woord maar ik had er amper genoeg adem voor.
In de wc trok ik mijn hipster uit en stopte die in mijn tas. Nu kon ik het niet laten. Even gleed ik met mijn vingers langs mijn lippen. Sloterplas. Zou ik Rick even mijn vingers laten proeven? Het liefste zou ik het doen: teruggaan en mijn natte vingers in zijn mond stoppen. Kon mij het schelen dat mensen het zagen. Maar tegelijk wist ik dat het te veel initiatief zou zijn. Ik moest afwachten. Hij zou de opdrachten geven, ik zou ze uitvoeren. Ik zou nu alles voor hem doen. Het gloeide tussen mijn benen, er kronkelde iets in mijn onderbuik, snakkend naar bevrijding.
Slavinnetje, zei ik tegen mezelf.
Geniet ervan, hoorde ik Corine weer zeggen.
Het kostte me geen enkele moeite. Ik ging terug naar binnen. Het jurkje was zo kort dat ik het gevoel had dat iedereen zou kunnen zien dat ik geen broekje aanhad. Maar ik lette op niemand meer, alleen nog maar op Rick. Ik liep recht op hem af en ging vlak voor hem staan, bijna tegen hem aan. Eigenlijk wilde ik mijn armen om hem heen slaan maar dan zou ik zeker in mijn blote billen staan, vermoedde ik.
‘Gedaan,’ zei ik zachtjes tegen hem.
Ik voelde zijn hand op mijn billen ter controle, meer voor de handeling dan om het ook daadwerkelijk te checken. Hij wist heel goed dat ik geluisterd had. Ik vroeg me af of hij misschien mijn jurkje een beetje omhoog zou trekken. Hij deed het niet. Gelukkig niet?
‘Nat?’ vroeg hij. Ook hij hijgde een beetje.
‘Erg,’ stamelde ik.
‘Laat proeven.’
Dit was beter dan wat ik eerst op de wc had bedacht. Nu moest ik mezelf voelen, hier in deze zaak, en het hem laten proeven. Ik keek hem aan terwijl ik mijn rechterhand naar beneden bracht. Het voordeel van zo’n kort jurkje was dat er weinig materiaal in de weg zat. Mijn vingers waren bijna direct ter plekke, ze gleden erlangs, twee vingers drukten zich stiekem even naar binnen, ik kon er niets aan doen. Ik had mijn mond dicht en de kreun die ik produceerde kwam niet verder dan mijn keel. Ik keek hem recht aan. Er was geen lachje te bespeuren op onze gezichten. We hadden geen idee meer van de mensen om ons heen. Ik haalde mijn wijs- en middelvinger weer tevoorschijn, hoewel niet van harte, en bracht die naar zijn mond. Hij zoog eraan.
‘Beter dan bier,’ zei hij. Het leek me een goede slogan voor iets.
