Soms heb je favoriete zinnen of passages in een manuscript. Ik althans wel, al op het moment dat de zin op het scherm verschijnt hebt je het gevoel dat die deugt. Mooi! Het zijn ook de zinnen waar je het liefste aan sleutelt, om ze nog mooier te maken. (Beter is het natuurlijk om die energie te richten op de zinnen of passages die juist helemaal niet mooi zijn.)
Een paar zinnen/passages die ik zelf met extra veel plezier schreef en teruglas in De overgave van Floor:
Het is nu drie jaar geleden dat ik met een knip de magie verbrak en daarmee onze levens ontkoppelde.
We verwenden elkaar om de beurt en tegelijkertijd, we likten, streelden, aaiden, zogen en zoenden en deden nog allerlei andere dingen waar ongetwijfeld ook woorden voor bestaan, of niet, maar dat weerhield ons er niet van ze toch te doen.
‘Maybe you have time to show me a bit of Amsterdam?’ Paniek. Hij praatte tegen me, het had nog lang geduurd. Ik moest naar hem kijken, zo was ik opgevoed, het was onmogelijk om hem te negeren. Bovendien klonk hij vriendelijk, al was ik er zeker van dat hij alleen maar in ‘a bit of Amsterdam’ was geïnteresseerd bij wijze van voorspel.
Je hebt me niet gegeven. Hij heeft me genomen. Ik gaf jou toestemming om mij weg te geven, ik heb Rueben nooit toestemming gegeven mij te nemen.
Hebben jullie favoriete zinnen, alinea’s, hoofdstukken? Ik hoor ze graag.
0